نویسنده » » ساعت 3:9 صبح روز پنج شنبه 88 بهمن 22
اگر بگوییم امام کسی است که به کروبی چند حکم داده امام را خوب تعریف کردیم.
اگر بگوییم امام کسی است که موسوی نخست وزیرش بوده امام را خوب تعریف کردیم.
اگر بگوییم امام کسی است که سید حسن نوهاش است امام را خوب تعریف کردیم.
اما اگر سخنان امام را درباره لزوم برخورد قاطع با عوامل ضد انقلاب و ضد نظام پخش کنیم امام را بد معرفی کردیم.
اما اگر سخنان امام رادر مخالفت با ملی گراها و ضد انقلاب پخش کنیم امام را بد معرفی کردیم.
اما اگر سخنان امام را در مقابله با توطئه و فتنه‌گری علیه نظام و انقلاب را پخش کنیم امام را بد معرفی کردیم.
رئیس جمهور را به رسمیت می‌شناسم.
مهدی کروبی در گفتگو با خبرگزاری فارس در پاسخ به این سئوال که آیا شما رئیس جمهور قانونی و منتخب ملت ایران را به رسمیت می‌شناسید؟ اظهار داشت: بنده اشکالات خود را همچنان وارد می دانم اما در خصوص سئوال شما باید بگویم بله رئیس جمهور را نیز به رسمیت می‌شناسم.
زاکانی: شما تو راهپیمایی 9 دی تشریف داشتین؟
اطاعت: نه...بنده تهران نبودم.
زاکانی: خوب هر جا بودین حتما بین مردم بودین دیگه؟
اطاعت: خیر نبودم.
زاکانی: خوب مشکل همینجاست...
ما نیازی نداریم که بی بی سی برایمان مراجع پیدا کند. ما مرجعی میخواهیم مثل حضرت امام(ره) که با یک فتوا استکبار را بیچاره کرد.
تصور میکنید این جملات متعلق به کیست؟
بعید است حدس درستی زده باشید. تعابیر بالا، اظهارات آقای صانعی در سال 1372 است.
چشمانی که توانایی دیدن جمعیت میلیونی تجمعات سراسری دیروز را ندارد
توانایی دیدن هیچ واقعیتی را نخواهد داشت.
ظهر روز عاشورا دو جور آدم به خیابانهای تهران آمده بود: یکی به عشق حسین(ع) و دیگری برای اهانت به مسئولان کشور.
محرک گروه اول، عشق حسین و اهل بیت پیامبر(ص) بود و محرک گروه دوم، شبکه‌های ماهواره‌ای و اینترنتی از لندن و واشنگتن و لس‌آنجلس.
گروه اول، به عشق امام حسین(ع) به سر و سینه می‌زدند و در مظلومیت شهیدان کربلا می‌گریستند و گروه دوم، برای جلب توجه دوربین های بی.بی.سی و صدای آمریکا و تلویزیون مجاهدین خلق، دست و سوت می‌زدند.
هنگام اذان، گروه اول بیاد نماز آخر امام حسین(ع) زیر تیرباران سپاه عمرسعد؛ نماز جماعت اقامه کردند و گروه دوم، نماز جماعت گروه اول را سنگباران کردند.
بعد از ظهر، گروه اول به بیاد مظلومیت بنی هاشم، خیمه های نمادین را آتش زدند و بر مظلومیت حسین(ع) گریستند، و گروه دوم برای جلب توجه و ایجاد هیجان و به‌هم زدن نظم عمومی، سطل آشغال‌ها، خودروها و اموال عمومی را به آتش کشیدند.
گروه اول اگر با نیت خالصانه عزاداری کرده باشند، دل فاطمه(س) و امام زمان(عج) را شاد کرده اند و در این دنیا و سرای باقی اجرشان را خواهند گرفت، ولی گروه دوم، با هر نیتی آن کارها را کرده باشند، دل سران غرب و وهابیت را شاد کرده اند.
چه تفاوتی زیادی است بین گروه اول و گروه دوم!
به عکس امام توهین شده است اما در تلخی این اتفاق باید که زینب وار جز زیبایی را ندید.
به صورت امام توهین شده است و این رسوایی است برای جریانی که سالهاست به سیرت امام توهین میکند. گاهی با فرستادن اندیشه امام به موزه و گاهی با پشت پا زدن به میراث معنوی امام یعنی «جمهوری اسلامی»
و این جماعت متظاهر خط امام باید منتظر باشند که دستشان بیش از این رو شود دستهایی که سالهاست در حال سر بریدن آرمانهای امام بوده است.
این سران آشوب با این تبلیغات وسیعی که برای روز 16 آذر انجام دادند باعث شدند جنبش دانشجویی بعد از مدتها از خواب بیدار شود و حضوری باشکوه در مراسم امسال داشته باشد و تمام برنامه های جریان فتنه را که مدتها روی آن کار کرده بود برهم بریزد.
آقای موسوی که غروب 15 آذر بیانیه داده بود و مردم را به جنبش سبز دعوت کرده بود ترجیح داد از خانه خارج نشود و برای همراهی حامیانش حتی یک قدم هم برندارد.
به نظر میرسد عدم حضور سران آشوب در تجمعات 16 آذر به خاطر این بود که به باور قطعی رسیدند که مردم از آنها رویگردان شدهاند. هرچند جرأت اعتراف به این موضوع را ندارند.