علت شلاق‌هایی هم که بر پیکر تاثرناپذیر جمهوری اسلامی پی‌درپی وارد می‌کنند همین است؛ چون «ایستادیم» ما.
«ایستادنِ امیدوارانه»؛ نه ایستادن ِ ناامیدانه.
بعضی‌ها ایستاده‌اند و میگویند: ما تا آخرین نفس بنا داریم بایستیم، تا آخرین قطره‌ی خون‌مان را هم خواهیم داد.
ما البته اگر پایش بیافتد تا آخرین قطره خون را می‌دهیم؛ اما...
اما می‌دانیم به آخرین قطره‌ی خون نمی‌رسد...
این‌ها، بخش‌هایی از صحبت‌های رهبرمان در دیدار دانشجویان است. در سال هشتاد و چهار.
نویسنده » » ساعت 6:5 عصر روز جمعه 90 خرداد 13